Omdat er altijd wel iets mis moet gaan op een reis bleef mij uiteraard dat lot niet bespaard. Ik had met vrienden afgesproken bij mount bromo in een hotel wat ook in mijn Lonely planet staat. Zoals ik al eerder meldde ging het kopen van een treinkaartje niet echt eenvoudig. Dit was slechts het begin. Toen ik aankwam met de trein werd ik eerst overspoeld Door taxichauffeurs en andere vervoeders die als op mij sprongen. Aangezien ze geen Engels spaken en ik een hele nacht niet had geslapen ging dit niet eenvoudig. Ik besloot eerst naar een bar te gaan om wat te eten en even rustig te kijken wat ik het beste kon doen. Helaas bestaan dit soort tentjes niet in Malang. Na de meest ranzige Nasi Goreng kwam ik iemand tegen die Engels sprak. Na een telefoontje met een vriend vertelde hij mij wat ik moest doen. Ik moest drie uur met een mini van, en dan was ik er. Een mini van is een auto model van Suzuki een klein busje waar je met 12 mensen op een houten bankje zit. Helaas had de man het niet helemaal goed begrepen. Ik kwam aan in een gehucht waar ik een ware attractie was omdat ze volgens mij nog nooit een blanke hadden gezien. Ze haalde de enige Engels sprekende erbij en ik probeerde uit te leggen wat ik zocht. Na het zoveelste bullshit verhaal ging ik terug met de mini van naar Malang. Ik had ondertussen contact gehad met de vrienden waar ik heen moest. Helaas bleken er twee plaatsen vlakbij elkaar te liggen die de zelfde naam hebben. Ik kwam uiteraard in de verkeerde plaats uit. Hoewel ik verhalen had gehoord hoe corrupt de politie in Indonesië is besloot ik toch daar heen te gaan. Ook zij spaken geen Engels. Na ook wat handen en voeten gebaren kwamen wij uit waar ik heen moest. Wat echt tof van hun was dat omdat ze mij wel cool vonden was dat ze een bus staande hielden en ze verplichte mij mee te nemen. Helaas was deze chauffeur ook niet echt het licht. Zelfs met duidelijke beschrijvingen wist hij het toch nog te laten mislukken. Ik kwam in een Moslim biblebelt gehucht aan die toevallig de zelfde naam had. Omdat het donker was besloot ik hier te overnachten. De volgende ochtend werd ik dankzij de moskeedi chtheid lekker vroeg wakker. Ik besloot een laatste poging te wagen om toch nog naar mount bromo te gaan. Ik vond een mini bus, alleen bij de tweede stop viel de chauffeur in slaap en kreeg hem met geen mogelijkheid wakker. Na nog een paar keer genaaid te zijn Door de lokale bevolking vond ik een bus naar Malang en kocht ik van mijn laatste geld een kaartje. Gelukkig kon ik de de humor er wel van inzien en weet ik nu ook dat je nooit de intelligentie van mensen in een derde wereld land moet overschatten.