Via Chang rai met de slow boat binnen gekomen in Laos. Je vaart met zo'n 30 kilometer per uur over de Mekong rivier. Waarschijnlijk was dit vroeger een prachtige rivier, helaas leek het op veel plaatsen meer op een open riool. Omdat je acht uur op een boot zit dacht ik, ik probeer wat lokaal bier. Dit sloeg aardig aan, en tegen de tijd dat ik wakker werd waren we al bijna bij onze nacht stop. Dit was het plaatsje Pakbeng. Als je bang bent om te verdwalen, dan is dit echt een perfecte plaats om in te wonen, want het bestaat uit een straat. De volgende dag zaten we weer acht uur op de boot, maar heb ik vooral van het uitzicht genoten. Als je van wilde natuur houdt is het hier wel heel mooi. Je ziet soms uren niet eens een huis. Laos is zes keer zo groot als Nederland, en er wonen maar zes miljoen mensen. Na onze boottocht kwamen we aan in Luang Prabang. Dit is een gezellige stad met duidelijk Franse invloeden, ook de meeste Laosianen kunnen nog altijd Frans, en ze bakken ook veel croissants en stokbroden. Wat mij wel opviel in Laos:is dat ze de merkwaardige gewoonte hebben om badkamers en wc's ook van een grendel aan de buitenkant te voorzien. Bij mijn eerste hotel dacht ik dat het gewoon toeval was, maar toen ik er op ging letten was het bij elk hotel, restaurant en café. Een avond gingen we wat chiquer eten, en dat restaurant had zelfs twee grendels aan de buitenkant van de deur. Maar goed, genoeg gepraat over grendels. Op onze eerste echte dag gingen we naar de Kuang Si falls waterval. Dit is echt een te gek park met uiteraard een enorme waterval. Omdat laos nog niet echt ontdekt is door toeristen, mocht je ook in het water zwemmen, en was het allemaal nog lekker basic. Ook de klim naar de top val de waterval moest mij meer aan Indiana Jones denken, dan aan een attractie park. Rond het park waren ook andere dingen, zoals een vlinder en beren park. De volgende dag gingen we naar Mount Phussy, een prachtig Boedistisch complex in Luang Prabang. Hierna nam ik de nacht bus naar Vientiane. Dit duurt ongeveer tien uur, mits de bus niet in een ravijn dondert, of door rebellen overvallen wordt. Ook het wegdek is niet echt verzorgd in Laos. Op sommige plekken is er zelfs helemaal geen asfalt meer, en op de meeste plaatsen vooral veel grote gaten in de weg. Vanavond weer de nacht bus naar Bangkok, en morgen middag vlieg ik naar Manilla op de Filepijnen.